Konwencja Chicagowska
Konwencja Chicagowska 1944 – dotyczy międzynarodowego lotnictwa cywilnego. Została przyjęta na konferencji w Chicago, na którą Stany Zjednoczone zaprosiły przedstawicieli 52 państw, w tym Polskę. Celem było uporządkowanie rozwijającego się lotnictwa cywilnego. Konwencja weszła w życiu w 1947 roku. Polska ratyfikowała umowę w 1958 roku. Ostatnia jej nowelizacja miała miejsce 2006 roku. Do najważniejszych jej punktów należą:
- wolność żeglugi powietrznej,
- przelot nad terytorium państw-sojuszników należących do konwencji,
- przeciwdziałanie opłatom dyskryminacyjnym,
- przynależność państwowa samolotów,
- sposób przeprowadzania dochodzenia po wypadkach lotniczych,
- dokumenty, certyfikaty i licencje.
Na konwencji została również utworzona ICAO (International Civil Aviation Organization – Organizacja Międzynarodowego Lotnictwa Cywilnego).
