Konwencja i statut dotyczące ustroju żeglownych dróg wodnych
Konwencja i statut dotyczące ustroju żeglownych dróg wodnych o znaczeniu międzynarodowym 1921 (Barcelońska Konwencja Rzeczna) – została przygotowana przez Ligę Narodów. Podpisano ją w Barcelonie, a weszła w życie w 1922 roku. Polska podpisała konwencję, ale jej nie ratyfikowała. Głównymi założeniami konwencji było ustalenie norm prawnych dla żeglownych dróg wodnych. Chciano sprecyzować pojęcie drogi wodnej o znaczeniu międzynarodowym oraz rzeki umiędzynarodowionej. Określała również, że na szlakach międzynarodowych i umiędzynarodowionych obowiązuje swoboda żeglugi dla wszystkich bander.
