Konwencja z Kioto
Konwencja z Kioto to Konwencja międzynarodowa dotycząca uproszczenia i harmonizacja procedur celnych 1973 – została opracowana przez WCO (World Customs Organization – Światowa Organizacja Celna). Obowiązuje od 1974 roku, a liczy 10 sygnatariuszy. Wprowadziła 31 załączników. Każdy z nich był traktowany jak oddzielna konwencja. Państwa mogły ratyfikować tylko wybrane załączniki i ostatecznie tylko 2 z nich weszły w życie. Nowa wersja konwencji została przygotowana w 1999 roku, a weszła w życie w 2006 roku. Nowelizację ratyfikowało 71 państw, w tym Polska. Głównym założeniem konwencji było uproszczenie procedur celnych, rozwój technik kontroli celnych oraz partnerskie podejście w stosunkach pomiędzy administracjami celnymi a biznesem. Załączniki w sposób szczegółowy omawiały kwestie dotyczące m.in. przybycia towaru na obszar celny, wywozu towarów czy procedury tranzytu.
