LRIT

LRIT – rozwinięciem tego skrótu jest long range identification and tracking, czyli system identyfikacji i śledzenia statków dalekiego zasięgu. Został wprowadzony przez Międzynarodową Organizację Morską – IMO (International Maritime Organization) w 2006 roku, a obowiązuje od 2008 roku. Jest częścią Konwencji SOLAS (International Convention for the Safety of Life at Sea – Konwencja o bezpieczeństwie życia na morzu). Dotyczy wszystkich statków pasażerskich i towarowych o pojemności powyżej 300 GRT, które wykonują rejsy międzynarodowe oraz takie, które działają na ruchowych platformach wiertniczych. Jest w stanie namierzyć statki, które pływają poza zasięgiem AIS (Automatic Identification System – System Automatycznej Identyfikacji), ale w odległości, która nie przekracza 1000 mil od brzegu.

Na statku jest zainstalowany specjalny nadajnik, który wysyła co 6 godzin informacje o:

identyfikatorze statku,
lokalizacji,
czasie wysłania wiadomości.

Dostęp do tych danych mają jedynie upoważnione osoby.