Konwencja o zwalczaniu bezprawnych czynów skierowanych przeciwko bezpieczeństwu lotnictwa cywilnego
Konwencja o zwalczaniu bezprawnych czynów skierowanych przeciwko bezpieczeństwu lotnictwa cywilnego 1971 – została przygotowana przez ICAO (International Civil Aviation Organization – Organizacja Międzynarodowego Lotnictwa Cywilnego). Podpisano ją w Montrealu, a weszła w życie w 1973 roku. Liczy 188 sygnatariuszy. Polska ratyfikowała konwencję w 1975 roku. Głównym założeniem konwencji było określenie pojęcia przestępstwa skierowanego przeciwko bezpieczeństwu lotnictwa cywilnego m.in. niszczenie statków powietrznych, ich uszkodzenie, umieszczanie na statkach urządzeń lub substancji mających wywołać szkodę.
Konwencję uzupełnia Protokół o zwalczaniu bezprawnych czynów przemocy w portach lotniczych obsługujących międzynarodowe lotnictwo cywilne. Głównym kwestiami, jakie porusza są:
- czyny przemocy skierowane wobec osób w porcie lotniczym,
- czyny mające na celu uszkodzenie statku powietrznego,
- czyny mające na celu przerwanie sprawnego funkcjonowania portu lotniczego.
Protokół został opracowany w 1988 roku, a wszedł w życie w 1989 roku. Liczy 179 sygnatariuszy, jednym z nich jest Polska, która ratyfikowała protokół w 2004 roku.
