Od 1 stycznia 2015 roku obowiązuje dyrektywa wprowadzona przez Unię Europejską, nakazująca stosowanie przez armatorów paliwa o niskiej zawartości siarki (maksymalnie 0,1 %) w strefach ECA. Są to specjalne strefy kontroli emisji w Ameryce Północnej i północnej części Europy – obejmujące również nasze, bałtyckie porty.
Choć wybór rodzaju paliwa należy do armatorów i operatorów statków, jakiegokolwiek wyboru dokonują, są oni zmuszeni ponieść dodatkowe koszty. W tej chwili istnieje kilka opcji, które pozwalają dostosować się do obowiązujących regulacji:
- stosowanie paliw niskosiarkowych MGO (Marine Gas Oil) jest najpopularniejsze,
- stosowanie alternatywnych paliwa np. skroplonego gazu ziemnego LNG, czy paliwo RMD 80, które oferuje Lukoil,
- montowanie urządzeń do odsiarczania spalin (płuczki spalin).
Zmniejszenie limitu emisji siarki z 1% do 0,1% od początku budziło obawy w branży morskiej. Pojawiły się też wątpliwości po drugiej stronie, co do uczciwości przewoźników, którzy będą chcieli naginać prawo, by nie ponosić dodatkowych kosztów. Wyniki kilku przeprowadzanych badań są jednak optymistyczne. Jak wynika z danych Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Morskiego – European Thetis, po 6 miesiącach od wprowadzenia regulacji, aż 95% wszystkich przewoźników na wodach europejskich przestrzega przepisów dyrektywy siarkowej i stosuje paliwa o niskiej zawartości siarki.
Warto przypomnieć, że wprowadzone regulacje mają za zadanie zmniejszyć ilość tlenków siarki wydobywających się z kominów statków do atmosfery i w ten sposób ograniczyć występowanie m.in. kwaśnych deszczy.
Brak komentarzy